มีกฎสากลข้อหนึ่งเมื่อระบายสีในสมุดระบายสีที่เราทุกคนเรียนรู้ในโรงเรียนอนุบาล กฎนั้นคือเราทุกคนควรพยายามระบายสีด้วยลายเส้นเราสามารถระบายสีด้วยสีอะไรก็ได้ที่เราต้องการ แต่เราต้องพยายามอยู่กับลายเส้น บทความนี้จะแบ่งปันวิธีแก้ปัญหาปัญหาประสิทธิภาพของทีมที่พบบ่อยมาก สมุดระบายสีไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะพบว่าทีมไม่ทำงานร่วมกัน บางครั้งดูเหมือนว่าพวกเขาจะทำงานเป็นกลุ่มเล็ก ๆ หรืออยู่คนเดียวและมักจะทำงานร่วมกันได้

ตอนนี้ลองมาดูกันว่าสมุดระบายสีอนุบาล

สามารถช่วยคุณสร้างทีมของคุณใหม่ได้อย่างไร กฎข้อแรกคือเราอยู่ในบรรทัดและไม่หลงทางไปทั่วหน้า มีเวลาในการสมุดระบายสีบนเพจที่ไม่มีเส้นเช่นเมื่อคุณกำลังมองหาคนในทีมของคุณให้คิดอย่างสร้างสรรค์ แต่ในกรณีนี้กำลังมองหากลุ่มคนที่ทำงานร่วมกัน คุณสามารถเปรียบเทียบหน้าหนึ่งออกมาจากสมุดระบายสีและแบ่งงานออกเป็นสองสามส่วน สมาชิกแต่ละคนในทีมหรือกลุ่มในทีมควรได้รับคำแนะนำก่อนว่าส่วนใดของหน้าเว็บที่พวกเขากำลังจะระบายสีให้พวกเขารู้ว่าพวกเขาสามารถใช้สีอะไรและเมื่อถึงคราวของพวกเขาจะเกิดขึ้น

ถัดไปหลังจากที่สมาชิกแต่ละคนในทีมทำสีเสร็จแล้วกว่าจะถ่ายภาพเสร็จแล้วแขวนไว้เพื่อให้ทุกคนสามารถเห็นส่วนหนึ่งของภาพและการมีส่วนร่วมของทีมทั้งหมด สมุดระบายสีเส้นของหน้าสีของคุณเป็นกฎที่คุณต้องการแบ่งปันกับทีมของคุณแบ่งปันกับพวกเขาขอบเขต พวกเขามีแนวโน้มที่จะอยู่ในสายถ้าพวกเขารู้ว่าพวกเขาอยู่ ถัดไปโดยถือการทำงานเป็นกลุ่มและการยอมรับของทีมพวกเขาจะกลายเป็นกองกำลังตำรวจของตนเอง พวกเขาสามารถตั้งความคาดหวังของตนเองและวิจารณ์ตนเองอย่างสร้างสรรค์ได้เช่นกัน รางวัลคือการยอมรับและการยอมรับจากทีมคำพูดเก่า ๆ คือ

บุคคลสามารถอดอาหารได้โดยไม่มีคำติชมใด ๆ

แต่ต้องการคำชมเชยที่ดีเพียงคำเดียวเพื่อเติมเต็มให้ล้น คุณมาถึงจุดที่คุณรู้สึกว่าครอบครัวของคุณเป็นคดีที่สิ้นหวังหรือไม่ บางครั้งคุณก็รู้สึกว่ามันเป็นกิจวัตรประจำวัน วันที่ผ่านไปและแม้กระทั่งเป็นเวลาหลายปีตารางงานประจำวันเพียงทำซ้ำตัวเองเหมือนมันถูกกำหนดให้เป็นเช่นนั้น คุณและภรรยาออกจากบ้านในขณะที่ลูกกำลังทานอาหารเช้าด้วยตัวเอง นั่นไม่ใช่ฉากที่น่าเศร้าที่จะมอง

สมุดระบายสีพันธะของครอบครัวเป็นสิ่งจำเป็นในการรักษาความสัมพันธ์ที่กลมกลืนกัน การมีเวลาน้อยสามารถทำลายความผูกพันระหว่างสมาชิกในครอบครัวและนั่นสามารถนำไปสู่การแยกทางครอบครัวอย่างรุนแรง เด็ก ๆ สามารถที่จะได้รับการเอาใจใส่ไม่เพียง แต่กับความต้องการทางร่างกายอารมณ์และความต้องการทางสังคมยังเลวร้ายที่สุดเมื่อเทียบกับการละเลยความต้องการมากมาย